19 Aralık 2019
Üretilen gıda çeşitliliği de bir başka
zenginliğimiz.
Yok yok…
Her türlü gıdayı üretiyor, hatta ihraç
ediyoruz.
Gıda bolluğunu büyük bir nimet olarak
değerlendirip, israf etmeden tüketmeli ve ihtiyaç fazlasını en iyi şekilde
saklamalıyız.
Teknolojik imkanlarla birlikte, gelişmiş
saklama ve depolama yöntemlerini yaygınlaştırmamız şart.
Değer yargımızda bunu gerektiriyor.
Türk Toplumunun en temel gıdası hiç
şüphesiz “ekmek” tir.
Ekmeksiz sofra düşünülmez.
Hatta aperatif yiyeceklerimiz bile, ekmek
ile tüketilir.
Ekmek denilince konuşulacak pek çok konu
var.
Ama şimdilik, “ekmek israfı” ve “ekmeğin
fiyatı” üzerinde durmak istiyorum.
Her türlü israfta olduğu gibi, ekmeğin
israfı da yürek burkuyor.
Bizim ülkemizde, Müslüman Türkiye’de bir
günde beş milyon civarında ekmek çöpe gidiyor.
Ekmek ve çöp…..
Yürekler acısı…
Yılda yaklaşık iki milyar ekmek…
Bir yıllık ekmek israfını önlememiz demek,
yılda bir gün dünyada yaşayan insanların tamamının ekmek ihtiyacını
karşılamamız demek.
Bir yılda, sekiz milyon çuval undan
üretilmiş ekmek çöpe gidiyor.
Un israfı, yakıt israfı, emek israfı ….
Çöpe giden nimet, atılan milli servet…
Unutmayalım fakirlik israftan, zenginlik
tutumluluktan gelir.
Diğer bir konu da ekmeğin fiyatı…
Ekmek fiyatı, ülkemizde biraz karmaşık.
Karmaşıklığın en önemli sebebi gramaj.
Çoğu kimse aldığı ekmeğin ne kadar olduğunu
bilmiyor.
Fiyatına dikkat edildiği kadar ağırlığına
dikkat edilmiyor.
Hatta tek olarak satılan ekmeklerin
hepsinin aynı gramda olduğu zannediliyor!
Verilen emek, kullanılan un ve yakıt farklı
farklı olabilir.
Bunun içinde belirtilen gramaja göre
verilen fiyat aynı olmaya bilir.
Ama
ben bir şeyi çok merak ediyorum.
Ekmek fiyatları neden makarna fiyatlarının
çok üzerinde?
Fırınların kirası
oldukça yüksek.
Ama bu durum ekmek üretiminden kazanılan
paranın çok yüksek olması ile yakından ilgilidir.
Yine de bu durum yaklaşık bir kilo ekmeğin,
orta kalite iki kilo makarna fiyatına satılmasını gerektirmiyor.
Bilmediğimiz başka etkenler varsa, öğrenmek
isterim…
İnsanımızın çoğu ekmek parası kazanabilmek
için, çok ağır şartlarda çalışmak zorunda kalıyor.
Bundan dolayı ekmeğin vergisi, vergisi en düşük ürünler kapsamındadır. Enflasyonla topyekün mücadele deniliyorsa,
ekmek fiyatlarını göz ardı etmek, amaca ulaşmayı çok zorlaştırır.
Ekmek fiyatının oluşumundaki olumsuz
etkenler belirlenerek, fiyata etkileri azaltılmalıdır.
Fakir fukaranın ekmeğine uzatılan eller
engellenmelidir.
“Ekmek fiyatı ucuz olursa israf daha fazla
olur!” anlayışı doğru değil.
Çünkü ekmek israfı, ahlakla, kişilikle ve
inanç ile ilgili bir durumdur.
Fiyatın ekmek israfını engellemeye etkisi yok denecek kadar
az…
İsrafı azaltmak için daha nitelikli bir
eğitim gerekmektedir.
News
